Pagina's

10 september 2000

Rootsreis - Korea I

De reis, 4 t/m 25 augustus 2000

Dag 1 – zaterdag 5-8

Wij werden van het vliegveld afgehaald door mijn oudste en jongste oom en de Homestay hostess. Het weer in Zuid-Korea is door de moesson in de maanden juli en begin augustus erg regenachtig en warm. De maanden erna, in de herfst, schijnt het een mooie periode te zijn om er vakantie te houden. Samen reden wij naar het huis waar mijn ouders en ik Homestay zouden houden.

Homestay is een initiatief van Labo organization,waarbij men een Koreaans gezin inschakelt om logees onderdak te verlenen. Eten wordt voor jou bereid. Het is ongeveer zo duur als een normaal geprijsd hotel. Het is aan te raden, omdat je zo kan wennen aan de Koreaanse cultuur.

Dag 2 – zondag 6-8

Op deze dag heb ik na 17 jaren mijn Koreaanse familie weer gezien. Bijna iedereen van mijn Koreaanse familie was aanwezig. Vooral mijn stiefgrootmoeder was erg emotioneel. Al snel bleek dat ik het oudste kleinkind ben. En de oudste zoon van mijn vader, die ook oudste zoon was. Ik ben dus de stamhouder. De familie was heel blij ons te zien. Het weerzien viel heel erg mee en was niet zo heel heftig. Ik wil tegenover mijn Koreaanse familie een zekere afstand bewaren, ook omdat ik het idee heb dat ik nog niet alle verhalen uit mijn verleden gehoord heb. Mevrouw Yang heeft voor ons vertaald.

Na bijgepraat te hebben met mijn 할아버지 (opa) ben ik samen met mijn ouders, een paar ooms en mevrouw Yang met haar echtgenoot naar mijn geboortedorpje gereden. Men noemt dat oude dorpje met traditionele huizen Song village omdat men daar dezelfde voorouders heeft (Song was mijn familienaam). De huizen zijn erg oud, vaak wel honderden jaren oud. Het zijn dan ook monumenten, die niet veranderd mogen worden. Rijstbouw is erg arbeidsintensief en familie ging vroeger dicht bij elkaar wonen om elkaar te helpen. De mensen daar (de meeste waren ouder dan 60 jaar) herkenden mij van vroeger en maakten grapjes met mij en mijn ouders.

De graven van mijn Koreaanse vader en oma lagen dicht in de buurt. Ze liggen op de helling van een heuvel dat uitkijkt op de rijstvelden in de buurt. Het is een mooi uitzicht. Ik leerde hoe je een Koreaanse buiging maakt en ik heb respect betuigd aan mijn vaders graf. Het dorpje zelf ligt ook half op een heuvel en ik heb daar wat foto’s gemaakt.

Het huis waar ik geboren ben en waar mijn Koreaanse ouders gewoond hebben was klein en ik kon mij er niets meer van herinneren. Ook van het huis van mijn grootouders kon ik mij niets herinneren en lijkt mij klein, omdat er meer dan 10 personen in hebben geleefd.

Mijn opa en de mensen in het dorp vertelden mij drie dingen.
Ten eerste moet ik goed zijn voor mijn ouders, door ze vaak te bezoeken. Ten tweede moet ik hard studeren (voor iemand die in Korea is geboren en in Europa of VS heeft gestudeerd is het makkelijk leven in Korea, men is dan heel gastvrij).
Tenslotte moest ik toch wel wat Koreaans kunnen spreken als ik terug zou komen. Korea is een zeer gesloten land, in feite een eiland, want de grens met Noord-Korea is afgesloten.

Een goed voorbeeld is de huidige situatie bij Hyundai, een voormalig topman wil de macht niet uit handen geven om gezichtsverlies te vermijden. Hiermee riskeert hij het voortbestaan van het grootste en belangrijkste bedrijf van Korea. Ik denk dat Koreaanse bedrijven meer moeten leren van het buitenland, maar daar staan zij niet echt positief tegenover.

Weer terug hebben we met z’n allen gegeten (opa’s zelf verbouwde rijst met kimchi en vlees) en heb ik voor 3 dagen afscheid genomen van mijn ouders. Die avond heb ik bijna al mijn ooms, tantes, neefjes en nichtjes gezien. Bovendien mijn opa, oma en mijn geboorteplaats. Een vermoeiende dag!

Dag 3 – maandag 7-8

Een beetje rondgelopen in Incheon en daarna met het gezin van mijn oudste oom naar haraboji’s huis. Daar ook weer rondgelopen, vooral rijstvelden gezien. Ik heb heel weinig gesproken met opa en oma, omdat ik geen Koreaans kan en mijn Koreaanse familie nauwelijks Engels kon. ’s Avonds hebben we traditioneel gegeten, met stokjes en een lepel. Men eet vaak (soms meerdere) soep(en) en verschillende soorten groente. Wel weinig vlees, want dat is erg duur in Korea. En natuurlijk met (ijzeren) stokjes eten!

Dag 4 – dinsdag 8-8

In het dorp ben ik samen met een oom naar een andere opa gestuurd om te ontbijten. Hij is familie van mij en hij was heel benieuwd hoe het met mij ging. Hij sprak redelijk goed Engels en we hebben daar nog een tijdje met hem gepraat. Verder die dag ben ik bij nog meer buren geweest en allemaal waren ze evenveel geïnteresseerd. ’s Middags er weer op uit met een boottochtje en ‘s avonds op stap geweest met 2 vroegere buurmeisjes, samen met nog wat vrienden van hen.

Dag 5 – woensdag 9-8

Deze dag ben ik samen met het gezin van de oudste oom en de jongste oom naar een pretpark, Everland geweest. Deze 4 dagen zijn echt leuk geweest, ook al waren ze soms te aardig.

Dag 6 – donderdag 10-8

Ik had intussen mijn ouders een tijd niet meer gezien en ik was blij dat de echte vakantie, het uitrusten, kon beginnen. We zijn kort langs het kindertehuis geweest waar ik drie maanden gebleven ben en waar mevrouw Kim van de Korean Social Service (KSS) na zou gaan of mijn Koreaanse moeder nog in leven was. Ook het kindertehuis kwam niet echt bekend voor; ik kon mij geen dingen meer herinneren. In Itaewon kun je veel kopen, ook al is het niet spotgoedkoop. Je kunt er ook uitgaan.

Dag 7 t/m 10 – vr 11-8 t/m ma 14-8

Seoraksan Nationaal Park is waarschijnlijk het mooiste en meest toeristische gebied in Korea. Je ziet er echter nauwelijks buitenlandse toeristen. Je kunt er komen met een bus, wat ongeveer 7 uur rijden is vanuit Seoul. Wij hadden mooi weer en de bergen zijn een adembenemend uitzicht. Er zijn daar ook mooie stranden.

Echter, na al die dagen was ik toe aan wat lichaamsbeweging. Je kunt mooie routes lopen, die je in Lonely Planet op kan zoeken en je kan veel natuurschoon zien. Op de parkeerplaatsen staan haast alleen Koreaanse auto’s. Ik denk dat 1% alle auto’s in Korea buitenlands (vooral Mercedes, BMW, Volvo) is. Ik heb in de hele vakantie welgeteld 1 Japanse auto gezien.

Mijn ouders werden constant aangesproken door verlegen Koreanen die in het Engels probeerden te converseren, maar niet verder kwamen dan een paar zinnen. In Seoraksan National Park kun je als je van wandelen houdt wel een week zoet zijn, denk ik.

Dag 11 – dinsdag 15-8

Geshopt in Namdaemun. Ik was erg benieuwd hoe mevrouw Hahn, die zoveel voor mij gedaan had, eruit zou zien. Zij kwam net terug van vakantie en met z’n vieren zijn we gaan eten om kennis te maken. We konden het direct goed met elkaar vinden.

Dag 12 t/m 15 – wo 16-8 t/m za 19-8

Geshopt in Insadong. Naar Kyeongju met de trein (4,5 uur reizen). Onder andere een bustour door Kyeongju, veel toeristische plekken gezien. Kyongju was de hoofdstad van het koninkrijk Silla. De Silla dynastie heeft 1000 jaren geregeerd, in de hele wereldgeschiedenis is er nooit een koningshuis geweest dat zo lang geregeerd heeft.

In Kyeongju kun je gebruik maken van rondgeleide toeren. Tijdens deze busreizen, samen met andere toeristen, kun je veel interessante plaatsen bezoeken. Jammer is echter dat men je weinig tijd gunt echt de tijd te nemen alles in je op te nemen; je wordt verzocht na elke toeristische plaats weer in de bus te gaan zitten om naar de volgende plek te gaan.

Dag 16 – zondag 20-8

Naar Kyongbokkung (museum, paleis).

Dag 17 – maandag 21-8

Naar Korean Folk Village (bij Seoul). In dit dorpje kun je zien hoe de huizen eruit zagen en hoe men leefde, 100 jaar geleden. Ook hebben we een traditionele trouwerij gezien.

Dag 18 – dinsdag 22-8

Mevrouw Hahn belde, mijn Koreaanse moeder is toch echt overleden.

Dag 19 – woensdag 23-8

Boottocht door de Han rivier gemaakt en een afscheid nemen van de Koreaanse familie, met mevrouw Hahn als tolk. Foto’s van mij samen met de familie die ik eerder had gemaakt heb ik aan hen gegeven als herinnering en we hebben cadeaus uitgewisseld.

Dag 20 – donderdag 24-8

Laatste lunch met mevrouw Hahn. In Dongdaemun kleding gekocht. Eten in Korea is net zo duur als in Nederland, kleding is er goedkoop.

Dag 21 – vrijdag 25-8

Naar Nederland; een tante met haar kinderen en een oom namen afscheid van mijn ouders en ik.